Eichlerówna Irena: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Polska aktorka dramatyczna. W 1926 roku rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Dramatycznej przy warszawskim Konserwatorium Muzycznym, gdzie jej nauczycielami byli między innymi Aleksander Zelwerowicz, Wojciech Brydziński, Mariusz Maszyński. W 1929 roku wyjechała z A. Zelwerowiczem do Wilna, gdzie przez dwa lata występowała w Teatrze na Pohulance. Stworzyła tam kreacje zauważone przez świat teatralny - oceniono je jako współczesne i wyraziste. Następnie wyjechała z Wilna i na krótko podjęła angaż w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, aby podjąć współpracę z Teatrami Miejskimi we Lwowie. | + | Polska aktorka dramatyczna. W 1926 roku rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Dramatycznej przy warszawskim Konserwatorium Muzycznym, gdzie jej nauczycielami byli między innymi [[Zelwerowicz Aleksander|Aleksander Zelwerowicz]], Wojciech Brydziński, Mariusz Maszyński. W 1929 roku wyjechała z A. Zelwerowiczem do Wilna, gdzie przez dwa lata występowała w Teatrze na Pohulance. Stworzyła tam kreacje zauważone przez świat teatralny - oceniono je jako współczesne i wyraziste. Następnie wyjechała z Wilna i na krótko podjęła angaż w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, aby podjąć współpracę z Teatrami Miejskimi we Lwowie. |
| − | Kreacja niemieckiego szpiega Anny Lesser, znacząca rola Kleopatry w sztuce Cypriana Kamila Norwida i inne role spowodowały, że uznano ją za aktorkę posiadającą wrodzone umiejętności do odgrywania scenicznych postaci tragicznych. W połączeniu ze starannym opracowaniem kolejnych kreacji pozwalało to na sugestywne i przekonywające prezentowanie złożonych wnętrz granych bohaterek. Począwszy od 1934 roku uważana już za gwiazdę Eichlerówna związała się na stałe ze scenami warszawskimi - Teatrem Polskim, a potem Teatrem Narodowym. | + | Kreacja niemieckiego szpiega Anny Lesser, znacząca rola Kleopatry w sztuce [[Norwid Cyprian Kamil|Cypriana Kamila Norwida]] i inne role spowodowały, że uznano ją za aktorkę posiadającą wrodzone umiejętności do odgrywania scenicznych postaci tragicznych. W połączeniu ze starannym opracowaniem kolejnych kreacji pozwalało to na sugestywne i przekonywające prezentowanie złożonych wnętrz granych bohaterek. Począwszy od 1934 roku uważana już za gwiazdę Eichlerówna związała się na stałe ze scenami warszawskimi - Teatrem Polskim, a potem Teatrem Narodowym. |
Oprócz teatru miała w swoim dorobku trzy role filmowe, kilkanaście ról w Teatrze Telewizji oraz współpracę od 1930 roku z Polskim Radiem. Była żoną bogatego przemysłowca Bohdana Stypińskiego, którego poślubiła w latach 30. XX wieku. Związek ten zapewnił jej niezależność materialną. | Oprócz teatru miała w swoim dorobku trzy role filmowe, kilkanaście ról w Teatrze Telewizji oraz współpracę od 1930 roku z Polskim Radiem. Była żoną bogatego przemysłowca Bohdana Stypińskiego, którego poślubiła w latach 30. XX wieku. Związek ten zapewnił jej niezależność materialną. | ||
| − | Z szerszą biografią można zapoznać się w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Irena_Eichler%C3%B3wna Wikipedii]. | + | Z szerszą biografią można zapoznać się w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Irena_Eichler%C3%B3wna Wikipedii]. |
| + | Bardzo dużo informacji znajduje się w artykule Łukasza Zwalińskiego [https://histmag.org/irena-eichlerowna-wyobcowana-artystka-totalna-11834 Irena Eichlerówna - wyobcowana artystka totalna]. | ||
== Kluczowe wydarzenia == | == Kluczowe wydarzenia == | ||
| − | * 12 września 1990 - zmarła w Warszawie | + | * 20 września 1929 - debiutowała 20 września 1929 r. rolą Zosi w ''„Dziadach”'' Adama Mickiewicza (reż. A. Zelwerowicz) w wileńskim Teatrze na Pohulance, z którym związana była w latach 1929 - 1931 (m.in. Julka ''„W sieci”'' K.H. Roztworowskiego, Hermia ''„Sen nocy letniej”'' W. Szekspira, tytułowa ''„Turandot”'' C. Gozziego, Joanna ''„Noc listopadowa”'' St. Wyspiańskiego, Salomea w sztuce O. Wilde`a). Bardzo szybko zauważono „jej piękny głos, nerw sceniczny i temperament” i okrzyknięto ją „wileńską gwiazdą” [http://tdk.tarnobrzeg.pl/wp/irena-eichlerowna-stulecie-urodzin/]. |
| + | * 1930 - przełom artystyczny, odniosła sukces w amerykańskiej sztuce ''Broadway'' Abbotta i w ''Turandocie'' Carla Gozziego; recenzenci rozpływali się nad talentem aktorki, porównując ją do [[Modrzejewska Helena|Heleny Modrzejewskiej]] czy Eleonory Duse; w wileńskim Teatrze na Pohulance | ||
| + | * wrzesień 1939 - Eichlerówna opuściła Warszawę i wyjechała do Rumunii. W Bukareszcie, a potem w Paryżu występowała w sztuce Żeromskiego ''„Uciekła mi przepióreczka”''. Następnie wyjechała do Rio de Janeiro, gdzie przez kilka lat w ogóle nie grała. | ||
| + | * 1976 - podpisała Memoriał 101 skierowany do Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytycji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej | ||
| + | * 1981 - nagrodę pieniężną za 50 lat pracy scenicznej przekazała na budowę Pomnika Stoczniowca w Gdyni. | ||
| + | * 12 września 1990 - zmarła w Warszawie. | ||
| + | |||
| + | == Ciekawostki == | ||
| + | "Ratuj nas!"- list z Łodzi miał charakter oficjalny, ale i desperacki. W 1939 roku teatry łódzkie były w kryzysie - uratować je może ktoś, kto ściągnie tłumy. Tylko Eichlerówna. Więc jedzie, gra swoje najlepsze role [http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,5310126,Nie_moge_patrzec_na_kolegow.html]. | ||
| + | |||
| + | Eichlerówna całe swoje życie zarówno prywatne jak i zawodowe podporządkowała sztuce. W mieszkaniu przy ul. Odolańskiej 20 miała zbudowany podest, coś w rodzaju sceny, na której uczyła się ról. Kochała przedmioty, które zastępowały Jej ludzi. Była trudna w kontaktach, szczególnie zawodowych. (...) Aktorka w życiu prywatnym podkreślała wyobcowanie. Rzadko wychodziła na ulicę, a jeśli już, to zawsze w wielkich ciemnych okularach. | ||
| + | |||
| + | Przed wojną z racji urody i tembru głosu Irena Eichlerówna wcielała się przeważnie w role femme fatale takie jak choćby Salome Wilde'a czy Kleopatra Norwida. Demoniczność sceniczną podkreślał także ekspresyjny drapieżny chód [https://histmag.org/irena-eichlerowna-wyobcowana-artystka-totalna-11834]. | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
| Linia 38: | Linia 51: | ||
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]] | [[Category:Długość życia powyżej 80 lat]] | ||
[[Category:Liczba małżeństw: 1]] | [[Category:Liczba małżeństw: 1]] | ||
| − | |||
[[Category:Gwiazdy stałe: Aldebaran]] | [[Category:Gwiazdy stałe: Aldebaran]] | ||
| + | [[Category:Gwiazdy stałe: Antares]] | ||
[[Category:Słońce 30° Barana]] | [[Category:Słońce 30° Barana]] | ||
[[Category:Księżyc 7° Strzelca]] | [[Category:Księżyc 7° Strzelca]] | ||
[[Category:Słońce na DSC]] | [[Category:Słońce na DSC]] | ||
[[Category:Faza Księżyca: III kwadra]] | [[Category:Faza Księżyca: III kwadra]] | ||
| + | [[Category:Ostatnie stopnie znaku: Słońce]] | ||
[[Category:Alfabetyczny zbiór danych]] | [[Category:Alfabetyczny zbiór danych]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:43, 7 kwi 2017
 |
|
| Dane | Irena Eichlerówna |
|---|---|
| Data urodzenia | 19.04.1908, godz. 19:00 |
| Miejscowość | Warszawa |
| Strefa czasowa | GMT + 1:24 |
| Słońce | Słońce 30° Barana |
| Księżyc | 7° Strzelca |
| Ascendent | 30° Wagi |
Biografia
Polska aktorka dramatyczna. W 1926 roku rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Dramatycznej przy warszawskim Konserwatorium Muzycznym, gdzie jej nauczycielami byli między innymi Aleksander Zelwerowicz, Wojciech Brydziński, Mariusz Maszyński. W 1929 roku wyjechała z A. Zelwerowiczem do Wilna, gdzie przez dwa lata występowała w Teatrze na Pohulance. Stworzyła tam kreacje zauważone przez świat teatralny - oceniono je jako współczesne i wyraziste. Następnie wyjechała z Wilna i na krótko podjęła angaż w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, aby podjąć współpracę z Teatrami Miejskimi we Lwowie.
Kreacja niemieckiego szpiega Anny Lesser, znacząca rola Kleopatry w sztuce Cypriana Kamila Norwida i inne role spowodowały, że uznano ją za aktorkę posiadającą wrodzone umiejętności do odgrywania scenicznych postaci tragicznych. W połączeniu ze starannym opracowaniem kolejnych kreacji pozwalało to na sugestywne i przekonywające prezentowanie złożonych wnętrz granych bohaterek. Począwszy od 1934 roku uważana już za gwiazdę Eichlerówna związała się na stałe ze scenami warszawskimi - Teatrem Polskim, a potem Teatrem Narodowym.
Oprócz teatru miała w swoim dorobku trzy role filmowe, kilkanaście ról w Teatrze Telewizji oraz współpracę od 1930 roku z Polskim Radiem. Była żoną bogatego przemysłowca Bohdana Stypińskiego, którego poślubiła w latach 30. XX wieku. Związek ten zapewnił jej niezależność materialną.
Z szerszą biografią można zapoznać się w Wikipedii.
Bardzo dużo informacji znajduje się w artykule Łukasza Zwalińskiego Irena Eichlerówna - wyobcowana artystka totalna.
Kluczowe wydarzenia
- 20 września 1929 - debiutowała 20 września 1929 r. rolą Zosi w „Dziadach” Adama Mickiewicza (reż. A. Zelwerowicz) w wileńskim Teatrze na Pohulance, z którym związana była w latach 1929 - 1931 (m.in. Julka „W sieci” K.H. Roztworowskiego, Hermia „Sen nocy letniej” W. Szekspira, tytułowa „Turandot” C. Gozziego, Joanna „Noc listopadowa” St. Wyspiańskiego, Salomea w sztuce O. Wilde`a). Bardzo szybko zauważono „jej piękny głos, nerw sceniczny i temperament” i okrzyknięto ją „wileńską gwiazdą” [1].
- 1930 - przełom artystyczny, odniosła sukces w amerykańskiej sztuce Broadway Abbotta i w Turandocie Carla Gozziego; recenzenci rozpływali się nad talentem aktorki, porównując ją do Heleny Modrzejewskiej czy Eleonory Duse; w wileńskim Teatrze na Pohulance
- wrzesień 1939 - Eichlerówna opuściła Warszawę i wyjechała do Rumunii. W Bukareszcie, a potem w Paryżu występowała w sztuce Żeromskiego „Uciekła mi przepióreczka”. Następnie wyjechała do Rio de Janeiro, gdzie przez kilka lat w ogóle nie grała.
- 1976 - podpisała Memoriał 101 skierowany do Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytycji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
- 1981 - nagrodę pieniężną za 50 lat pracy scenicznej przekazała na budowę Pomnika Stoczniowca w Gdyni.
- 12 września 1990 - zmarła w Warszawie.
Ciekawostki
"Ratuj nas!"- list z Łodzi miał charakter oficjalny, ale i desperacki. W 1939 roku teatry łódzkie były w kryzysie - uratować je może ktoś, kto ściągnie tłumy. Tylko Eichlerówna. Więc jedzie, gra swoje najlepsze role [2].
Eichlerówna całe swoje życie zarówno prywatne jak i zawodowe podporządkowała sztuce. W mieszkaniu przy ul. Odolańskiej 20 miała zbudowany podest, coś w rodzaju sceny, na której uczyła się ról. Kochała przedmioty, które zastępowały Jej ludzi. Była trudna w kontaktach, szczególnie zawodowych. (...) Aktorka w życiu prywatnym podkreślała wyobcowanie. Rzadko wychodziła na ulicę, a jeśli już, to zawsze w wielkich ciemnych okularach.
Przed wojną z racji urody i tembru głosu Irena Eichlerówna wcielała się przeważnie w role femme fatale takie jak choćby Salome Wilde'a czy Kleopatra Norwida. Demoniczność sceniczną podkreślał także ekspresyjny drapieżny chód [3].
Źródło horoskopu
Wewnątrz bloga historycznego Adama Miksa ulica Solec znajdują się dane dotyczące dokładnych urodzin Eichlerówny. Oto fragment treści:
"I jeszcze jedna ciekawostka związana z ulicą Tamka. Oto przy tej ulicy pod ówczesnym numerem 2865 przyszła na świat Irena Eichlerówna, polska aktorka. Urodziła się 19 kwietnia 1908 roku o godzinie siódmej wieczorem".
Informację dostarczył Mirosław Czylek.
