Czechowicz Józef
 |
|
| Dane | Józef Czechowicz |
|---|---|
| Data urodzenia | 15.3.1903, godz. 09:30 |
| Miejscowość | Lublin (51°14′N 22°34′E) |
| Strefa czasowa | GMT+1:21 |
| Słońce | 24° Ryb |
| Księżyc | 18° Wagi |
| Ascendent | 17° Bliźniąt |
Biografia
Polski poeta awangardowy dwudziestolecia międzywojennego, członek i jeden z założycieli grupy poetyckiej "Reflektor", w latach 30. skupił wokół siebie pokaźne grono młodych poetów zaliczanych do II Awangardy (m.in. Stanisław Piętak, Bronisław Ludwik Michalski, Józef Łobodowski). Aktywny uczestnik życia literackiego Lublina (autor wielu utworów lirycznych poświęconych miastu), redaktor kilkunastu czasopism (przede wszystkim literackich i dziecięcych), a także pracownik Polskiego Radia, dla którego pisał słuchowiska radiowe.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
- 1912 - zmarł ojciec
- 1923 - był współtwórcą czasopisma literackiego "Reflektor", w którym debiutował utworem Opowieść o papierowej koronie
- styczeń 1932 - rozpoczął wydawanie własnego dziennika pt. Kurier Lubelski - ukazało się go 129 numerów
- maj 1932 - poeta wraz z Franciszką Arnsztajnową założył Lubelski Związek Literatów, który miał skupiać wszystkich pisarzy z ówczesnego województwa lubelskiego, niezależnie od formy twórczości
- 1933 - Czechowicz przeprowadził się do Warszawy. Tam między innymi redagował Kolumnę Literacką w dwutygodniku "Zet", redagował czasopisma dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek", współpracował z "Głosem Nauczycielskim", "Pionem" i "Kameną", a także pracował w dziale literackim Polskiego Radia.
Ciekawostki
Jeszcze przed drugą wojną światową poeta obrazuje w swoich wierszach atmosferę katastrofy i upadku. W ten sposób wkracza w II Awangardę, katastrofizm. Wszystkie wiersze Czechowicza przejawiają silną sugestię wręcz hipnotyczną, a jej senny charakter przypomina wyłączanie odbiorcy i skupianie go wyłącznie na rozwoju wierszy. Wiele wierszy katastroficznych przejawia brak celu, strach przed rzeczywistością, traumę.
Źródło horoskopu
Akt urodzenia w zasobach lubelskiego archiwum państwowego [1] odnalazł Mirosław Czylek, przetłumaczył Wojciech Suchomski.
