Poniatowski Józef
Dane | książę Józef Poniatowski |
---|---|
Data urodzenia | 07.05.1763, godz. 03:00 |
Miejscowość | Wiedeń (48°13'N, 16°22'E) |
Strefa czasowa | GMT +1:08 |
Słońce | 17° Byka |
Księżyc | 11° Ryb |
Ascendent | 30° Ryb |
Biografia
Generał, minister wojny i Wódz Naczelny Wojsk Polskich Księstwa Warszawskiego, marszałek Cesarstwa Francuskiego. Od dziecka szkolony był z myślą o służbie wojskowej, chociaż uczył się również np. gry na instrumentach klawiszowych – przenośny instrument towarzyszył mu nawet w czasie wypraw wojennych. Już jako młodzieniec spędzał sporo czasu w Warszawie ze stryjem królem Stanisławem, którego potem reprezentował oficjalnie na pogrzebie Marii Teresy. Podobnie jak ojciec, wstąpił do wojska austriackiego, gdzie w 1780 został porucznikiem, a w 1788 doszedł do stopnia pułkownika i został adiutantem cesarza Józefa II. Przez całe życie otoczony pięknymi kobietami, nigdy się nie ożenił. Miał dwóch synów z dwóch nieformalnych związków, pierworodnego Józefa Szczęsnego Maurycego Chmielnickiego (ur. 1791) z Zelją Sitańską, drugiego zaś z Zofią Czosnowską, z domu Potocką, Józefa Poniatyckiego (ur. 1809). Jako dowódca naczelny sił zbrojnych Księstwa Warszawskiego zwyciężył w wojnie z Cesarstwem Austriackim. Wkrótce po śmierci Poniatowskiego rozwinął się w Polsce swoisty kult postaci księcia, stanowiący polską wersję legendy napoleońskiej.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1780 - porucznik armii austriackiej
- 1788 - awans na pułkownika armii austriackiej
- 1786 - został kawalerem Orderu Świętego Stanisława
- 1788 - walczył w wojnie austriacko-tureckiej. 24 kwietnia został poważnie ranny prowadząc szturm twierdzy Šabac w Serbii.
- 1789 - na życzenie króla i sejmu został wezwany do służby w wojsku polskim, otrzymując stopień generała-majora.
- 1792 - poświęcił się pracy na polu organizacji i poprawy stanu małej, zaniedbanej armii polskiej i wyćwiczenia wojska.
- 1792 - 6 maja - otrzymał dowództwo nad całością wojsk koronnych nad granicą rosyjską na Ukrainie i już wkrótce dowodził tym wojskiem w wojnie z Rosją.
- 1792 - 18 czerwca - zwycięstwo w bitwie pod Zieleńcami (pierwsza od czasów Jana III Sobieskiego zwycięska bitwa armii polskiej). Otrzymał Order Virtuti Militari
- 1792 - 26 lipca ostatnia potyczka pod Markuszowem i depresja po przystąpieniu króla do Targowicy
- 1794 - 27 maja - przybycie do obozu Kościuszki, koło Jędrzejowa
- 1794 - 26 sierpnia - obrona Powązek i wypadek (przygniecenie przez postrzelonego konia)
- 1795-1806 - mieszkał w Warszawie, spędzając czas na imprezowaniu, podróżował też po europejskich dworach
- 1806 - listopad - na prośbę Prusaków zgodził się zarządzać Warszawą, dowodząc milicją miejską.
- 1807 - 7 grudnia po wkroczeniu Francuzów, marszałek Murat obwieścił go "naczelnikiem siły zbrojnej",
- 1807 - 14 stycznia - został dyrektorem wojny Komisji Rządzącej uformowanej pod przewodnictwem Stanisława Małachowskiego.
- 1809 - 21 marca został dowódcą naczelnym sił zbrojnych Księstwa Warszawskiego
- 1809 - 19 kwietnia - stawił czoło dwukrotnie przeważającym siłom inwazji austriackiej pod wodzą Ferdynanda d'Este; w nierozstrzygniętej bitwie pod Raszynem.
- 1809 - 14 maja zdobyty został Lublin, 18 maja Sandomierz z jego jedynym w tym rejonie głównym mostem przez Wisłę, 20 maja nocnym atakiem opanowana została forteca w Zamościu razem z 2000 jeńców i 40 armatami i wreszcie 27 maja zajęty został Lwów. W ten sposób doprowadził do załamania się ofensywy armii austriackiej i opuszczenia przez nią Warszawy.
- 1809 - 15 lipca - triumfalne wkroczenie do Krakowa.
- 1809 - 14 października - traktat pokojowy z Austrią, powiększający obszar Księstwa Warszawskiego o tereny Nowej Galicji i cyrkułu zamojskiego.
- 1812 - 29 października - ciężko kontuzjowany 29 października w bitwie po Wiaźmą,
- 1813 - 10 października - w krwawej bitwie pod Zedtlitz poprowadził szarżę kawalerii i w krwawej bitwie wziął 500 jeńców, przełamał opór przeciwnika i umożliwił sobie dalszy postęp w kierunku Lipska
- 1816 - 16 października - w pierwszym dniu bitwy pod Lipskiem, mianowany przez Napoleona marszałkiem Francji, co było jedynym takim wyróżnieniem dla cudzoziemca.
- 1816 - 19 października - osłaniał odwrót armii francuskiej. Rzucił się z koniem do wezbranej rzeki i został omyłkowo ostrzelany przez Francuzów stojących na drugim brzegu.
Ciekawostki
W młodości księciu Cyganka miała wywróżyć śmierć z powodu sroki ..."Do wysokich w życiu twym dojdziesz godności, lecz sroka, (niem. Elster) będzie przyczyną twéy śmierci." - niem. Die Elster oprócz ptaka z rodziny krukowatych (łac. Pica pica) oznacza także rzekę - Elsterę. Inna wersja legendy wiąże przepowiednię z pokonaniem przez księcia na ćwiczeniach wojskowych 21 lipca 1784 w pełnym rynsztunku wpław Łaby; Cyganka miała mu przepowiedzieć: (niem.) „Der Elbe Herr bist du geworden, doch eine Elster wird dich morden" (pol.) "Pokonałeś Łabę, ale Elster [sroka lub rzeka Elstera] cię pokona".
Opisując charakter księcia, jego najsłynniejszy biograf Szymon Askenazy stwierdził: „Naprawdę przecie uczuciowiec, nerwowiec, na pozór tylko sangwinik, w gruncie trochę melancholik, miał temperament nadmiernie wrażliwy, subtylizujący, łatwo podlegający czarnowidztwu, nieobronny przeciw głębokiej depresji duchowej i przygnębieniu myśli i woli”. [1]
Źródło horoskopu
Informację dostarczył Jarosław Gronert.
http://www.130.wadowice.zhp.pl/poniatowski.htm
Szymon Askenazy, Książę Józef Poniatowski 1763-1813, Bibljoteka Polska, Warszawa, 1922