Zimerman Krystian: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox-zdjecie | {{Infobox-zdjecie | ||
| − | | image = | + | | image = http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Krystian_Zimerman_2004.jpg |
| − | | zrodlo = | + | | zrodlo = http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c3/Krystian_Zimerman_2004.jpg |
| dane = Krystian Zimerman | | dane = Krystian Zimerman | ||
| data = 5.12.1956, godz. 11:45 | | data = 5.12.1956, godz. 11:45 | ||
Wersja z 03:52, 12 lis 2014
 |
|
| Dane | Krystian Zimerman |
|---|---|
| Data urodzenia | 5.12.1956, godz. 11:45 |
| Miejscowość | Zabrze (50°18′N 18°46′E) |
| Strefa czasowa | GMT+2 |
| Słońce | 14° Strzelca |
| Księżyc | 19° Koziorożca |
| Ascendent | 26° Wodnika |
Biografia
Światowej sławy polski pianista klasyczny i dyrygent. Zwycięzca IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. W młodości był laureatem szeregu konkursów ogólnopolskich i zagranicznych. W 1975 roku został zwycięzcą Konkursu Chopinowskiego oraz laureatem nagród specjalnych: Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków i Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
- 7/28 października 1975 - Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków, Nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza. Po raz pierwszy zdarzyło się, by jedna osoba otrzymała wszystkie czołowe nagrody: Grand Prix, Złoty Medal oraz nagrody za najlepsze wykonanie mazurków, poloneza i sonaty.
- 19 sierpnia 1988 - polski kompozytor Witold Lutosławski zadedykował mu swój jedyny koncert fortepianowy
- 26 kwietnia 2009 - przerwał swój występ w Los Angeles, aby oznajmić, że jest to jego ostatni występ w USA ze względu na politykę tego kraju wobec świata
- 21 września 2013 - został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Źródło horoskopu
Informację dostarczył Kuba Ruszkowski na podstawie książki Mandala Życia autorstwa R. Prinkego i L. Weresa.
