Wiechecki Stefan: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox-zdjecie | image = https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/87/Stefan_Wiechecki_20-113.jpg | zrodlo = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Stefan_Wiec...”) |
|||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Polski prozaik, satyryk, publicysta i dziennikarz. Autor uznawany jest za uosobienie warszawskości z uwagi na swoją twórczość pisaną stylem gwarowym, nazwanym wiechem. | Polski prozaik, satyryk, publicysta i dziennikarz. Autor uznawany jest za uosobienie warszawskości z uwagi na swoją twórczość pisaną stylem gwarowym, nazwanym wiechem. | ||
| − | Urodził się w Warszawie na Woli jako jeden spośród dziesięciorga rodzeństwa. W okresie międzywojennym dziennikarstwo nie było podstawą utrzymania Wiecheckiego, prowadził też sklep ze słodyczami. Podczas powstania warszawskiego publikował w staromiejskim dzienniku „''Powstaniec''”. Po wojnie Wiechecki pisał felietony do „''Życia Warszawy''” i „''Kuriera Codziennego''”, a następnie do „''Expressu Wieczornego''”, któremu Wiech pozostał wierny aż do śmierci. Był autorem popularnych felietonów pisanych gwarą warszawską, przedstawiających w satyrycznym świetle mieszkańców Warszawy. Wiechecki przedstawił też swych bohaterów, choć nieco innych niż w felietonach, w powieści | + | Urodził się w Warszawie na Woli jako jeden spośród dziesięciorga rodzeństwa. W okresie międzywojennym dziennikarstwo nie było podstawą utrzymania Wiecheckiego, prowadził też sklep ze słodyczami. Podczas powstania warszawskiego publikował w staromiejskim dzienniku „''Powstaniec''”. Po wojnie Wiechecki pisał felietony do „''Życia Warszawy''” i „''Kuriera Codziennego''”, a następnie do „''Expressu Wieczornego''”, któremu Wiech pozostał wierny aż do śmierci. Był autorem popularnych felietonów pisanych gwarą warszawską, przedstawiających w satyrycznym świetle mieszkańców Warszawy. Wiechecki przedstawił też swych bohaterów, choć nieco innych niż w felietonach, w powieści „''Café »Pod Minogą''«” (1957), i jej kontynuacji „''Maniuś Kitajec i jego ferajna''”(1960); jest również autorem wspomnień „''Piąte przez dziesiąte''” (1970). |
| − | Do jego czytelników należeli m.in.: Stefan Kisielewski, Antoni Słonimski i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Tuwim nazywał Wiecha Homerem warszawskiej ulicy i warszawskiego języka. | + | Do jego czytelników należeli m.in.: Stefan Kisielewski, [[Słonimski Antoni|Antoni Słonimski]] i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. [[Tuwim Julian|Tuwim]] nazywał Wiecha ''Homerem warszawskiej ulicy i warszawskiego języka''. |
| Linia 30: | Linia 30: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek. | Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek. | ||
| + | |||
| + | Opinia krytyka literackiego Cezarego Polaka: | ||
| + | ''Wiech uważany jest dzisiaj trochę za takiego parodystę, humorystę, troszeczkę obserwatora i twórcę gwary warszawskiej. Zwróćmy jednak uwagę na to, że on pisał o sprawach strasznych, ale ubierał je w formę żartobliwą.'' [http://www.polskieradio.pl/13/178/Artykul/409131,Homer-warszawskiej-ulicy] | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
| Linia 39: | Linia 42: | ||
[[Category:Sprzedaż/Handel]] | [[Category:Sprzedaż/Handel]] | ||
[[Category:Dziennikarze]] | [[Category:Dziennikarze]] | ||
| + | [[Category:Satyrycy]] | ||
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]] | [[Category:Długość życia powyżej 80 lat]] | ||
| + | [[Category:Powód śmierci: zawał serca]] | ||
[[Category:Liczba małżeństw: 1]] | [[Category:Liczba małżeństw: 1]] | ||
[[Category:Słońce 18° Lwa]] | [[Category:Słońce 18° Lwa]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:59, 24 sty 2016
 |
|
| Dane | Stefan Wiechecki |
|---|---|
| Data urodzenia | 10.08.1896, godz. 03:00 |
| Miejscowość | Warszawa |
| Strefa czasowa | GMT + 1:24 |
| Słońce | 18° Lwa |
| Księżyc | 30° Panny |
| Ascendent | 30° Raka |
Biografia
Polski prozaik, satyryk, publicysta i dziennikarz. Autor uznawany jest za uosobienie warszawskości z uwagi na swoją twórczość pisaną stylem gwarowym, nazwanym wiechem.
Urodził się w Warszawie na Woli jako jeden spośród dziesięciorga rodzeństwa. W okresie międzywojennym dziennikarstwo nie było podstawą utrzymania Wiecheckiego, prowadził też sklep ze słodyczami. Podczas powstania warszawskiego publikował w staromiejskim dzienniku „Powstaniec”. Po wojnie Wiechecki pisał felietony do „Życia Warszawy” i „Kuriera Codziennego”, a następnie do „Expressu Wieczornego”, któremu Wiech pozostał wierny aż do śmierci. Był autorem popularnych felietonów pisanych gwarą warszawską, przedstawiających w satyrycznym świetle mieszkańców Warszawy. Wiechecki przedstawił też swych bohaterów, choć nieco innych niż w felietonach, w powieści „Café »Pod Minogą«” (1957), i jej kontynuacji „Maniuś Kitajec i jego ferajna”(1960); jest również autorem wspomnień „Piąte przez dziesiąte” (1970).
Do jego czytelników należeli m.in.: Stefan Kisielewski, Antoni Słonimski i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Tuwim nazywał Wiecha Homerem warszawskiej ulicy i warszawskiego języka.
Kliknij, by zapoznać się z biografią zamieszczoną na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1923 - został rzecznikiem prasowym Polskiego Czerwonego Krzyża i ożenił się z Leokadią Fałdowską.
- 1924/1926 - był dyrektorem Teatru Popularnego na Woli u zbiegu ulic Wolskiej i Młynarskiej, w pobliżu Kercelaka. Teatr – finansowany przez ojca Wiecheckiego – ostatecznie upadł.
- 26 lipca 1979 roku - zmarł na serce
Ciekawostki
Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.
Opinia krytyka literackiego Cezarego Polaka: Wiech uważany jest dzisiaj trochę za takiego parodystę, humorystę, troszeczkę obserwatora i twórcę gwary warszawskiej. Zwróćmy jednak uwagę na to, że on pisał o sprawach strasznych, ale ubierał je w formę żartobliwą. [1]
Źródło horoskopu
Akt urodzenia nr 1386, Parafia Wolska.
Informacje dostarczył Jarosław Gronert.
