Władysław IV Waza

Dane	Władysław IV Waza
Data urodzenia	9.6.1595, godz. 15:00
Miejscowość	Łobzów (Kraków) (50°03′N 19°56′E)
Strefa czasowa	GMT+1:20
Słońce	18° Bliźniąt
Księżyc	8° Raka
Ascendent	23° Wagi

Horoskop Władysława IV Wazy

Biografia

Syn Zygmunta III Wazy i Anny Habsburżanki, król Polski w latach 1632–1648, tytularny król Szwecji 1632–1648, tytularny car Rosji do 1634. Był pierwszym męskim potomkiem Zygmunta III Wazy i jego pierwszej żony Anny Habsburżanki. Matką chrzestną królewicza była jego cioteczna babka królowa Anna Jagiellonka. Władysław jako jedyny spośród piątki dzieci zrodzonych z tego związku przeżył okres dzieciństwa i osiągnął pełnoletniość. Od początku widziano w nim dziedzica ojca, albowiem było niemal pewne, że po śmierci Zygmunta III wybór szlachty padnie na najstarszego syna królewskiego.

W 1609 r. wybuchła wojna Rzeczypospolitej z Rosją. Na początku 1610 r. bojarowie, niezadowoleni z rządów cara Wasyla Szujskiego, ofiarowali koronę carską Władysławowi. Koronacja Władysława na cara miała przypieczętować unię Rzeczypospolitej i Rosji. Rozpoczęto nawet bić monety z imieniem nowego cara Władysława Zygmuntowicza (ros. Владислав Жигимонтович). Jednak niechęć Zygmunta III wobec przyjęcia przez syna prawosławia – co było warunkiem bojarów rosyjskich do objęcia tronu cara Rosji – przekreśliła te plany, bowiem Zygmunt III zablokował objęcie tronu przez Władysława IV. Wojna polsko-rosyjska trwała jeszcze kilka lat. Wiosną 1612, na prośbę posłów rosyjskich, podjął wraz z ojcem wyprawę, której celem miało być odbycie koronacji w Moskwie. W międzyczasie jednak skapitulowała polska załoga Kremla moskiewskiego, tak, że wojska Rzeczypospolitej zmuszone były zawrócić.

Wielkie uznanie i szacunek szlachty zdobył królewicz Władysław w czasie wojny z Turcją. Klęska pod Cecorą w 1620 r., w której zginął hetman wielki koronny Stanisław Żółkiewski, była zaskoczeniem i niespodziewanym ciosem. W 1621 r. pod Chocim wyruszyła kolejna armia polska, licząca 18 tys. żołnierzy, którą dowodził właśnie Władysław. W samych walkach, które toczyły się we wrześniu i październiku, nie wziął udziału z powodu ataków gwałtownej febry czy (jak twierdzą niektórzy kronikarze) ostrych bólów reumatycznych. Nie opuścił jednak obozu i brał udział w naradach, a swą obecnością konsolidował armię oraz dyscyplinował wodzów, a także wpływał na karność żołnierzy.

W 1624 r., w wieku 30 lat, pod przybranym nazwiskiem (Snopkowski, utworzonym od herbu Wazów Snopek) i w towarzystwie znanego z pobożności Albrechta Stanisława Radziwiłła, przyszły król wyjechał na zachód Europy. Już w czasie choroby w obozie chocimskim złożył ślub iż odbędzie pielgrzymkę do Loreto we Włoszech, aby podziękować Matce Bożej za zwycięstwo i uzdrowienie. Następca tronu polskiego w trakcie swojej podróży odwiedził dwór cesarza Ferdynanda II, a potem Brabancję, gdzie brał udział w oblężeniu twierdzy Breda podczas zdobywania jej przez sławnego wodza hiszpańskiego Spinolę. W czasie pobytu w Niderlandach Hiszpańskich królewicz pozował do portretu Peterowi Rubensowi. Następnie udał się do Rzymu, do papieża Urbana VIII [1], który przyjął go wielkimi honorami. 19 stycznia 1625 w Bazylice św. Piotra na Watykanie papież osobiście przypasał królewiczowi miecz i nałożył kapelusz. Dar taki otrzymywali władcy, którzy szczególnie zasłużyli się w dziele obrony wiary.Podróż ta z całą pewnością zaważyła na kulturalnych i naukowych zainteresowaniach przyszłego króla.

Już przed elekcją okazało się, iż królewicz Władysław nie ma prawie żadnego poważnego konkurenta do tronu Rzeczypospolitej. Poparli go zarówno bracia, jak i papież Urban VIII oraz, co najważniejsze, sejmiki szlacheckie. W takiej sytuacji inni pretendenci, jak np. szwedzki król Gustaw II Adolf, nie mieli większych szans. W pierwszych latach panowania toczył wojnę z Moskwą (1632-1634). Pobił wojska rosyjskie pod Smoleńskiem i zakończył wojnę korzystnym dla Polski pokojem polanowskim, zrzekając się w nim praw do używania tytułu monarchy Rosji.[2].

Władysław IV, podobnie jak jego ojciec, nigdy nie wyrzekł się planów objęcia tronu szwedzkiego. Planował nawet odstąpienie tronu polskiego swemu bratu Janowi Kazimierzowi w zamian za rządy w Szwecji. Wśród współczesnych krążyła nawet opinia, że król prędzej wyrzeknie się królestwa niebieskiego niż szwedzkiego. Już w ciągu pierwszych dni panowania Władysława zaistniała szansa na odzyskanie korony szwedzkiej. Dwa dni po koronacji nowego monarchy, zginął w bitwie pod Lützen król szwedzki Gustaw II Adolf. Pozostawił w kraju 8-letnią córkę Krystynę. Sytuacja wydawał się dla Władysława bardzo wygodna. Jednak Szwedzi nie darzyli go sympatią. Woleliby chłopa na stolcu królewskim posadzić niż Władysława – miał powiedzieć kanclerz Axel Oxenstierna, rządzący de facto tym krajem, do elektora brandenburskiego, którego polski król poprosił o wysondowanie nastrojów w Szwecji.

W roku 1639 usiłował Władysław sprowokować wojnę ze Szwecją rzucając na Inflanty szwedzkie oficera cesarskiego Botha na czele dość silnego oddziału. Napad jednak nie udał się, zajęta zaś wojną w Niemczech Szwecja ograniczyła się do „poważnego ostrzeżenia". [3]. Rozejm ze Szwecją w 1635 r. otwiera erę pokojowych rządów Władysława IV Wazy. W polityce międzynarodowej Rzeczpospolita oparła się francuskim zabiegom, mającym na celu przeciągnięcie jej na stronę koalicji antyhabsburskiej. W 1637 r. król zawarł tzw. "pakt familijny" z Habsburgami którego przypieczętowaniem był jego ślub z arcyksiężniczką Cecylią Renatą.

Podobnie było w przypadku planów wojennych związanych z Turcją. Pragnąc wykorzystać Kozaków w zamierzonej wojnie z Turcją, król zgodził się na zwiększenie liczby Kozaków rejestrowych z 6 tys. do 12 tys. i przyzwalał im na podejmowanie kroków zaczepnych w stosunku do Tatarów krymskich. Do wojny z Turcją nie doszło wobec sprzeciwu magnatów i szlachty, 1647 król zawarł porozumienie z Rosją dotyczące wspólnego zwalczania najazdów tatarskich. [4]

Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii

Kluczowe wydarzenia

• 4 kwietnia 1617 - Władysław występując jako car rosyjski podpisał poufny akt, w którym zobowiązywał się do zawarcia wieczystego przymierza z Polską, do walki z Turcją i Tatarami.
• 1619 - funkcja administratora ziem włączonych do Rzeczypospolitej na mocy rozejmu w Dywilinie [5]
• 19 stycznia 1625 - w trakcie podróży po Europie, w Bazylice św. Piotra na Watykanie papież Urban VIII osobiście przypasał królewiczowi miecz i nałożył kapelusz. Dar taki otrzymywali władcy, którzy szczególnie zasłużyli się w dziele obrony wiary
• 21 października 1632 - stronnicy Władysława oraz czterech jego braci przedstawili kandydaturę królewicza do tronu Rzeczypospolitej
• 8 listopada 1632 - dokonano wyboru nowego króla – Władysława Zygmunta Wazy
• 9 sierpnia 1637 - w kościele Świętego Augustyna w Wiedniu odbył się ślub per procura. Króla Władysława zastępował jego brat Jan Kazimierz. Właściwe zaślubiny odbyły się kościele Świętego Jana w Warszawie 12 września 1637. [6]. Podczas trwającego siedem lat małżeństwa Cecylia Renata była w ciąży trzy razy. 1 kwietnia 1640 urodziła Zygmunta Kazimierza, który zmarł w wieku siedmiu lat. 8 stycznia 1642 przyszła na świat córka Maria Anna Izabela, żyjąca zaledwie miesiąc. 23 marca 1644 Cecylia Renata wydała na świat martwą córkę, zaś następnego dnia zmarła wskutek zakażenia organizmu.
• 20 maja 1648 - zmarł w Mereczu w trakcie powrotu z Wilna do Warszawy, wskutek (przypuszczalnie) przedawkowania środków na przeczyszczenie, ponadto cierpiał też na silne zapalenie stawów na tle dny moczanowej.

Ciekawostki

Władca roztaczał swój mecenat nad wieloma twórcami kultury i nauki tamtej epoki. Już w 1618, gdy Władysław był jeszcze królewiczem Galileusz przysłał mu wynalezioną przez siebie lunetę. W 1633 nosił się z zamiarem zaproszenia na swój dwór światowej sławy prawnika Hugo Grocjusza, którego zaprosił też na zorganizowane przez siebie colloquium charitativum w Toruniu w 1645. Rzeźbiarzem królewskim był Clemente Molli, a malarzami Jego Królewskiej Mości Tomasz Dolabella, Peeter Danckers de Rij, Pieter Claesz. Soutman, Bartłomiej Strobel.

Władysław IV był ważnym animatorem polskiej kultury. Jeszcze za panowania swego ojca, Zygmunta III na jego życzenie wystawiono operę Galatea, nieznanych twórców. W czasie swego panowania wspierał powstający teatr w Polsce i oddał salę Zamku Królewskiego na pomieszczenie operowe. Z okazji Pokoju w Polanowie też wystawiono operę (Giuditta).

Źródło horoskopu

Edward Rudzki: "Polskie królowe: Żony królów elekcyjnych", Instytut Prasy i Wydawnictw "Novum" 1990, strona 63.

"27 maja 1595 roku pisała do matki, że przeziębiła się w czasie pożaru, bo choć otuliła się futrem, to jednak zimno wdaeło się przez usta. Niemniej 9 czerwca o godzinie 15.00 urodziła zdrowe trzecie dziecko, które wreszcie było płci męskiej. Chłopiec ten później przeszedł do historii pod imieniem Władysława IV".

Informację dostarczył Mirosław Czylek.