Przybyszewski Stanisław

Z Baza horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego
Wersja z dnia 14:16, 8 kwi 2016 autorstwa Miroslawczylek (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox-zdjecie | image = https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1c/Stanis%C5%82aw_Przybyszewski.PNG | zrodlo = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Stanis...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dane Stanisław Przybyszewski
Data urodzenia 07.05.1868, godz. 14:00
Miejscowość Łojewo (52°44′N; 18°18′E)
Strefa czasowa GMT +1.13
Słońce 18° Barana
Księżyc 27° Skorpiona
Ascendent 20° Panny
Horoskop Stanisława Przybyszewskiego

Biografia

Polski pisarz, poeta, dramaturg, nowelista okresu Młodej Polski, skandalista, przedstawiciel cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu. Okrzyknięty za życia legendą, stał się bohaterem wielu plotek i anegdot (opisywanych m.in. przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego i Stanisława Brzozowskiego). W Berlinie był nazywany „genialnym Polakiem”. Propagator haseł: „sztuka dla sztuki” i „naga dusza”, a także autor manifestu Confiteor.

Był jednym z tych, którzy kreowali życie berlińskiej bohemy", otoczony gronem artystów i literatów takich jak August Strindberg, Ola Hansson, Carl Ludwig Schleich, Richard Dehmel, Edvard Munch. Był jednym z założycieli artystyczno literackiego czasopisma “PAN”, najważniejszego pisma modernistycznego w Niemczech. Publikował także na łamach gazety “Die Fackel” (satyryczna gazeta pisarza i wydawcy Karla Krausa), a także w “Freie Bühne” (gazeta literacka wydawnictwa S. Fischer). Pisarską działalność Przybyszewski rozpoczął od studiów i utworów w języku niemieckim. W 1892 r. wydał Zur Psychologie des Individuums. I. Chopin und Nietzsche. II. Ola Hansson (O psychologii jednostek), w 1893 Totenmesse (Msza żałobna, tyt. pol. Requiem Aeternam), w 1894 Vigilien (Wigilie), w 1895 De Profundis, w 1896 Im Malstrom (W Malstrom), a w 1897 Satanskinder (Dzieci Szatana).

Po przenosinach do Krakowa w 1898 r. objął redakcję Życia, stając się programowym przywódcą Młodej Polski. W swych płomiennych odezwach głosił kult sztuki jako jedynego i wyłącznego absolutu. Przybyszewski tworzył także dramaty. W większości z nich przewija się wątek konfliktu płci, przedstawiony z nieubłaganym fatalizmem, silnie oddziaływający na odbiorcę nastrojowością sytuacji scenicznych. Obok samej twórczości rozgłos przynosiła mu także atmosfera, jaką wokół siebie wytwarzał. Na ziemiach polskich (przede wszystkim przed swoim pierwszym przyjazdem do Krakowa) był uważany za legendarną postać europejskiej bohemy. Przybyszewskiego uważa się za prekursora współczesnego (dwudziestowiecznego) satanizmu intelektualnego. Przez Strindberga nazywany był „genialnym Polakiem” („der geniale Pole”) i wpłynął na niemiecką literaturę ostatniego dziesięciolecia XIX wieku jak mało kto.


Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii

Kluczowe wydarzenia

  • 1889 - podjął studia architektoniczne, a rok później medyczne. Żadnego z tych kierunków nie ukończył, ponieważ za kontakty z ruchem robotniczym został aresztowany a w rezultacie ostatecznie wydalony z uczelni w 1893 roku
  • maju 1891 - związał się z przyjaciółką z Wągrowca Martą Foerder. Miał z nią troje dzieci: Bolesława (ur. 22 lutego 1892), Mieczysławę (ur. 14 listopada 1892) i Janinę (ur. w lutym 1895), których losem i wychowaniem się nie interesował. 9 czerwca 1896 Marta Foerder nie mogąc liczyć na miłość i wsparcie Przybyszewskiego, popełniła samobójstwo będąc w ciąży z czwartym dzieckiem. Ich synem zaopiekowała się matka Przybyszewskiego, dziewczynki zostały oddane do przytułku
  • 1893 - Przybyszewski poznał i poślubił Norweżkę Dagny Juel – pianistkę, córkę lekarza z Kongsvinger. Razem stworzyli parę, która skupiała wokół siebie artystów berlińskiej cyganerii. W latach 1893–1897 mieszkali na zmianę w Berlinie i Kongsvinger. Z tego związku miał dwoje dzieci: Zenona i córkę Ivi (ur. 3 października 1897). Dagny porzuciła męża w 1900 r
  • 1899 - nawiązał romans z malarką Anielą Pająkówną, z którą miał jedno dziecko – córkę Stanisławę (1901–1935)
  • 1899 - odwiedził we Lwowie Jana Kasprowicza, którego żona Jadwiga (1869–1927) zafascynowana twórczością Przybyszewskiego porzuciła męża i córki by dzielić życie ze Stanisławem. Zamieszkali w Warszawie. W tym czasie pisarz często wyjeżdżał do Rosji, gdzie cieszył się dużą popularnością.
  • 1905 - po wybuchu rewolucji, przenieśli się z Jadwigą do Torunia, gdzie Przybyszewski poddał się kuracji odwykowej (był alkoholikiem). Problem alkoholowy nękał go jednak z przerwami do końca życia.
  • 11 kwietnia 1905 - ślub z Jadwigą w Inowrocławiu
  • 1919/1920 - mieszkał w Poznaniu, w gmachu Dyrekcji Poczty, gdzie m.in. tłumaczył pruskie dokumenty pocztowe i sporządzał opracowania urzędowe. W latach 1920–1924 mieszkał w Gdańsku, gdzie pełnił funkcję urzędnika biura tłumaczeń w Dyrekcji Kolei Państwowych
  • listopad 1924 - zamieszkał na Zamku Królewskim w małym mieszkaniu z pracownią, po latach tułaczki w innych miastach
  • 23 listopada 1927 - zmarł w Jarontach

Źródło horoskopu

Przewodnik "Polska Niezwykła": W Łojewie 7 maja 1868 roku o godzinie drugiej po południu przyszedł na świat Stanisław Przybyszewski, znany polski pisarz, poeta, dramaturg, nowelista okresu Młodej Polski. [1]