Poniatowski Józef
| [[Plik:|220px]] | |
| Dane | książę Józef Poniatowski |
|---|---|
| Data urodzenia | 07.05.1763, godz. 03:00 |
| Miejscowość | Wiedeń (52°15'N, 21°00'E) |
| Strefa czasowa | GMT +1:24 |
| Słońce | 17° Byka |
| Księżyc | 10° Ryb |
| Ascendent | 30° Ryb |
Biografia
Generał, minister wojny i Wódz Naczelny Wojsk Polskich Księstwa Warszawskiego, marszałek Cesarstwa Francuskiego. Od dziecka szkolony był z myślą o służbie wojskowej, chociaż uczył się również np. gry na instrumentach klawiszowych – przenośny instrument towarzyszył mu nawet w czasie wypraw wojennych. Już jako młodzieniec spędzał sporo czasu w Warszawie ze stryjem królem Stanisławem, którego potem reprezentował oficjalnie na pogrzebie Marii Teresy. Podobnie jak ojciec, wstąpił do wojska austriackiego, gdzie w 1780 został porucznikiem, a w 1788 doszedł do stopnia pułkownika i został adiutantem cesarza Józefa II. Przez całe życie otoczony pięknymi kobietami, nigdy się nie ożenił. Miał dwóch synów z dwóch nieformalnych związków, pierworodnego Józefa Szczęsnego Maurycego Chmielnickiego (ur. 1791) z Zelją Sitańską, drugiego zaś z Zofią Czosnowską, z domu Potocką, Józefa Poniatyckiego (ur. 1809). Jako dowódca naczelny sił zbrojnych Księstwa Warszawskiego zwyciężył w wojnie z Cesarstwem Austriackim.
Kluczowe wydarzenia
- 1780 - porucznik armii austriackiej
- 1788 - awans na pułkownika armii austriackiej
- 1786 - został kawalerem Orderu Świętego Stanisława
- 1788 - walczył w wojnie austriacko-tureckiej. 24 kwietnia został poważnie ranny prowadząc szturm twierdzy Šabac w Serbii.
- 1789 - na życzenie króla i sejmu został wezwany do służby w wojsku polskim, otrzymując stopień generała-majora.
- 1792 - poświęcił się pracy na polu organizacji i poprawy stanu małej, zaniedbanej armii polskiej i wyćwiczenia wojska.
- 1792 - 6 maja - otrzymał dowództwo nad całością wojsk koronnych nad granicą rosyjską na Ukrainie i już wkrótce dowodził tym wojskiem w wojnie z Rosją.
- 1792 - 18 czerwca - zwycięstwo w bitwie pod Zieleńcami (pierwsza od czasów Jana III Sobieskiego zwycięska bitwa armii polskiej). Otrzymał Order Virtuti Militari
- 1792 - 26 lipca ostatnia potyczka pod Markuszowem i depresja po przystąpieniu króla do Targowicy
- 1794 - 27 maja - przybycie do obozu Kościuszki, koło Jędrzejowa
- 1794 - 26 sierpnia - obrona Powązek i wypadek (przygniecenie przez postrzelonego konia)
- 1795-1806 - mieszkał w Warszawie, spędzając czas na imprezowaniu, podróżował też po europejskich dworach
- 1806 - listopad - na prośbę Prusaków zgodził się zarządzać Warszawą, dowodząc milicją miejską.
- 1807 - 7 grudnia po wkroczeniu Francuzów, marszałek Murat obwieścił go "naczelnikiem siły zbrojnej",
- 1807 - 14 stycznia - został dyrektorem wojny Komisji Rządzącej uformowanej pod przewodnictwem Stanisława Małachowskiego.
- 1809 - 21 marca został dowódcą naczelnym sił zbrojnych Księstwa Warszawskiego
- 1809 - 19 kwietnia - stawił czoło dwukrotnie przeważającym siłom inwazji austriackiej pod wodzą Ferdynanda d'Este; w nierozstrzygniętej bitwie pod Raszynem.
- 1809 - 14 maja zdobyty został Lublin, 18 maja Sandomierz z jego jedynym w tym rejonie głównym mostem przez Wisłę, 20 maja nocnym atakiem opanowana została forteca w Zamościu razem z 2000 jeńców i 40 armatami i wreszcie 27 maja zajęty został Lwów. W ten sposób doprowadził do załamania się ofensywy armii austriackiej i opuszczenia przez nią Warszawy.
- 1809 - 15 lipca - triumfalne wkroczenie do Krakowa.
- 1809 - 14 października - traktat pokojowy z Austrią, powiększający obszar Księstwa Warszawskiego o tereny Nowej Galicji i cyrkułu zamojskiego.
- 1812 - 29 października - ciężko kontuzjowany 29 października w bitwie po Wiaźmą,
Źródło horoskopu
http://www.130.wadowice.zhp.pl/poniatowski.htm
Informację dostarczył Jarosław Gronert.
