Niewiadomski Eligiusz: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox-zdjecie | {{Infobox-zdjecie | ||
| − | | image = https:// | + | | image = https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/20/E_Niewiadomski.jpg |
| − | | zrodlo = https:// | + | | zrodlo = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:E_Niewiadomski.jpg |
| dane = Eligiusz Niewiadomski | | dane = Eligiusz Niewiadomski | ||
| data = 01.12.1869, godz. 02:00 | | data = 01.12.1869, godz. 02:00 | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919. | Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919. | ||
| + | |||
| + | 30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go za głównego winnego demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę. | ||
| Linia 20: | Linia 22: | ||
== Kluczowe wydarzenia == | == Kluczowe wydarzenia == | ||
* 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała. | * 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała. | ||
| + | * 31 stycznia 1923 - został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały: „''Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!''”. | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Wersja z 21:08, 26 paź 2020
 |
|
| Dane | Eligiusz Niewiadomski |
|---|---|
| Data urodzenia | 01.12.1869, godz. 02:00 |
| Miejscowość | Warszawa |
| Strefa czasowa | LMT +1.24 |
| Słońce | 9° Strzelca |
| Księżyc | 7° Skorpiona |
| Ascendent | 7° Wagi |
Biografia
Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919.
30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go za głównego winnego demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
- 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała.
- 31 stycznia 1923 - został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!”.
Ciekawostki
Źródło horoskopu
Eligiusz Józef Niewiadomski w Warszawie, 01.12.1869 wo dwa czasa utra. skan aktu chrztu nr.250, w parafii Św. Jana w W-wie. Wpisany jest z pierwszym imieniem Emiliusz, w roku 1871, jako syn Wincentego i Julii Werner.
Informację dodał Jarosław Gronert.
