Niewiadomski Eligiusz: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 14: | Linia 14: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919. | Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919. | ||
| + | |||
| + | Szukając pracy, zajął się wykładami o historii sztuki, wzbogacając je zbieranymi za granicą materiałami ikonograficznymi przy wykorzystaniu takich ówczesnych nowinek technicznych jak np. przeźrocza. Wykładał na pensjach żeńskich (m.in. Szkole im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie, Wolnej Wszechnicy Polskiej, Szkole Rotwanda i Wawelberga, kursach ogrodniczych i graficznych), urządzał także liczne odczyty na prowincji. Wydał w tym czasie szereg opracowań naukowych – wielkie dwutomowe dzieło O sztuce średniowiecznej, publikował artykuły w czasopiśmie Witeź. W latach 1904–1910 wykonał polichromię w kościele farnym pw. św. Bartłomieja w Koninie, a okna świątyni ozdobił secesyjnymi witrażami. | ||
30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go za głównego winnego demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę. | 30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go za głównego winnego demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę. | ||
| Linia 21: | Linia 23: | ||
== Kluczowe wydarzenia == | == Kluczowe wydarzenia == | ||
| + | ~ 1871 - w wieku 2 lat Eligiusz Niewiadomski stracił matkę, którą odtąd zastępowała mu starsza siostra Cecylia | ||
| + | * od 1897 - wykładał rysunek na Politechnice Warszawskiej; poświęcił się pracy na rzecz utworzenia w Warszawie Szkoły Sztuk Pięknych na europejskim poziomie. Przygotował statut uczelni, plan prac, a dzięki swoim kontaktom ściągnął do Warszawy wielu wybitnych twórców, m.in. Ferdynanda Ruszczyca, Xawerego Dunikowskiego, Edwarda Trojanowskiego, Kazimierza Stabrowskiego. Jak wielu współczesnych uległ modzie na wyjazdy do Zakopanego i górskie wycieczki, był jednym z pionierów polskiego taternictwa i autorem jednej z pierwszych map Tatr, na której zaznaczył szlaki turystyczne i schroniska | ||
| + | * 28 lutego 1918 - uległ ciężkiemu wypadkowi wyskakując z tramwaju | ||
* 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała. | * 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała. | ||
* 31 stycznia 1923 - został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały: „''Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!''”. | * 31 stycznia 1923 - został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały: „''Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!''”. | ||
| Linia 32: | Linia 37: | ||
Informację dodał [[Jarosław Gronert]]. | Informację dodał [[Jarosław Gronert]]. | ||
| + | [[Category:Wykładowcy]] | ||
[[Category:Przestępcy]] | [[Category:Przestępcy]] | ||
[[Category:Epizod więzienny]] | [[Category:Epizod więzienny]] | ||
[[Category:Artyści]] | [[Category:Artyści]] | ||
| + | [[Category:Śmierć rodzica ≤6 lat]] | ||
[[Category:Kara śmierci]] | [[Category:Kara śmierci]] | ||
[[Category:Długość życia: 50-60 lat]] | [[Category:Długość życia: 50-60 lat]] | ||
| + | [[Category:Pierwsze stopnie znaku: Merkury]] | ||
| + | [[Category:Pierwsze stopnie znaku: Mars]] | ||
[[Category:Faza Księżyca: IV kwadra]] | [[Category:Faza Księżyca: IV kwadra]] | ||
[[Category:Słońce 9° Strzelca]] | [[Category:Słońce 9° Strzelca]] | ||
Wersja z 21:50, 26 paź 2020
 |
|
| Dane | Eligiusz Niewiadomski |
|---|---|
| Data urodzenia | 01.12.1869, godz. 02:00 |
| Miejscowość | Warszawa |
| Strefa czasowa | LMT +1.24 |
| Słońce | 9° Strzelca |
| Księżyc | 7° Skorpiona |
| Ascendent | 7° Wagi |
Biografia
Polski malarz, wykładowca i krytyk sztuki, społecznik, uczestnik walk o niepodległość Polski, sympatyk ruchów nacjonalistycznych, zabójca pierwszego prezydenta RP Gabriela Narutowicza, kierownik Wydziału II malarstwa, rzeźby i sztuk zdobniczych w Ministerstwie Sztuki i Kultury w 1919.
Szukając pracy, zajął się wykładami o historii sztuki, wzbogacając je zbieranymi za granicą materiałami ikonograficznymi przy wykorzystaniu takich ówczesnych nowinek technicznych jak np. przeźrocza. Wykładał na pensjach żeńskich (m.in. Szkole im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie, Wolnej Wszechnicy Polskiej, Szkole Rotwanda i Wawelberga, kursach ogrodniczych i graficznych), urządzał także liczne odczyty na prowincji. Wydał w tym czasie szereg opracowań naukowych – wielkie dwutomowe dzieło O sztuce średniowiecznej, publikował artykuły w czasopiśmie Witeź. W latach 1904–1910 wykonał polichromię w kościele farnym pw. św. Bartłomieja w Koninie, a okna świątyni ozdobił secesyjnymi witrażami.
30 grudnia 1922, w pierwszym dniu procesu, Niewiadomski został skazany przez sąd na karę śmierci, której sam dla siebie zażądał. W czasie procesu przyznał się, że przed wyborem Narutowicza na prezydenta nosił się z zamiarem wykonania zamachu na Józefa Piłsudskiego, uznając go za głównego winnego demokratycznego i lewicowego rozkładu, który toczył jego zdaniem Polskę.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
~ 1871 - w wieku 2 lat Eligiusz Niewiadomski stracił matkę, którą odtąd zastępowała mu starsza siostra Cecylia
- od 1897 - wykładał rysunek na Politechnice Warszawskiej; poświęcił się pracy na rzecz utworzenia w Warszawie Szkoły Sztuk Pięknych na europejskim poziomie. Przygotował statut uczelni, plan prac, a dzięki swoim kontaktom ściągnął do Warszawy wielu wybitnych twórców, m.in. Ferdynanda Ruszczyca, Xawerego Dunikowskiego, Edwarda Trojanowskiego, Kazimierza Stabrowskiego. Jak wielu współczesnych uległ modzie na wyjazdy do Zakopanego i górskie wycieczki, był jednym z pionierów polskiego taternictwa i autorem jednej z pierwszych map Tatr, na której zaznaczył szlaki turystyczne i schroniska
- 28 lutego 1918 - uległ ciężkiemu wypadkowi wyskakując z tramwaju
- 16 grudnia 1922 - w czasie otwarcia wystawy w warszawskiej Zachęcie, obecny tam Niewiadomski oddał w kierunku prezydenta RP Gabriela Narutowicza trzy strzały z rewolweru. Narutowicz zginął na miejscu. Niewiadomski nie bronił się i nie próbował uciec, policja od razu go aresztowała.
- 31 stycznia 1923 - został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. W momencie egzekucji wyraził wolę, by nie przywiązywano go do słupka ani nie zawiązywano mu oczu. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Ginę za Polskę, którą gubi Piłsudski!”.
Ciekawostki
Źródło horoskopu
Eligiusz Józef Niewiadomski w Warszawie, 01.12.1869 wo dwa czasa utra. skan aktu chrztu nr.250, w parafii Św. Jana w W-wie. Wpisany jest z pierwszym imieniem Emiliusz, w roku 1871, jako syn Wincentego i Julii Werner.
Informację dodał Jarosław Gronert.
