Magnuszewski Dominik: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 15: | Linia 15: | ||
Polski dramatopisarz, poeta, prozaik. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ojciec Hiacynt Magnuszewski posiadał wieś Ustanów pod Piasecznem, matką była Marianna z Borakowskich. W czasie nauki w Liceum Warszawskiem i na Wydziale Prawa na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim przyjaźnił się z [[Chopin Fryderyk|Chopinem]], Krasińskim, Gaszyńskim i Henrykiem Cieszkowskim. Uczestniczył w [[Powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] w stopniu podporucznika. | Polski dramatopisarz, poeta, prozaik. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ojciec Hiacynt Magnuszewski posiadał wieś Ustanów pod Piasecznem, matką była Marianna z Borakowskich. W czasie nauki w Liceum Warszawskiem i na Wydziale Prawa na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim przyjaźnił się z [[Chopin Fryderyk|Chopinem]], Krasińskim, Gaszyńskim i Henrykiem Cieszkowskim. Uczestniczył w [[Powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] w stopniu podporucznika. | ||
− | Twórczość Magnuszewskiego była bliska romantycznemu ekspresjonizmowi. Stosunek do historii pokrewny był podejściu Wiktora Hugo. Dramat idei swobodnie łączył z obyczajowym studium epoki, epickość z liryzmem, stosował jaskrawe efekty. Ideą historiozoficzną Magnuszewskiego było przekonanie o walce w historii Polski sprzecznych sił – ducha narodowego i cudzoziemszczyzny, w których to zmaganiach rodzimość i polska racja stanu przegrywały. | + | Twórczość Magnuszewskiego była bliska romantycznemu ekspresjonizmowi. Stosunek do historii pokrewny był podejściu Wiktora Hugo. Dramat idei swobodnie łączył z obyczajowym studium epoki, epickość z liryzmem, stosował jaskrawe efekty. Ideą historiozoficzną Magnuszewskiego było przekonanie o walce w historii Polski sprzecznych sił – ducha narodowego i cudzoziemszczyzny, w których to zmaganiach rodzimość i polska racja stanu przegrywały. Nie jest dziś twórcą szerzej znanym, ponieważ, żyjąc w bardzo niespokojnych czasach, nie miał szczęścia do debiutu - nie opublikował swoich młodzieńczych wierszy, natomiast wydania poezji powstańczej zabroniła mu cenzura [http://www.teatralia.com.pl/archiwum/artykuly/2010/marzec_2010/030310_tfra.php]. |
+ | |||
+ | Autor m.in. nie ukończonego dramatu współczesnego ''Rozbójnik salonowy'' (fragmenty w Dzienniku Mód Paryskich 1841-1843 i Bibliotece Warszawskiej 1844, całość w Dziełach 1857), którego romantyczny bohater, walczący z obłudą i złem świata, popełnia samobójstwo. W ''Uwagach nad dramatem polskim'' (Ziewonia tom 2, 1838) nakreślił teorię dramatu romantycznego. Ceniona przez dzisiejszych badaczy proza, jak opowiadania ''Zemsta panny Urszuli'' (Prace Literackie 1839), ''Posiedzenie Bacciarellego'', malarza i ''Krwawy chrzest 1074'' (w zbiorze Niewiasta polska w trzech wiekach, 1843). ''Pośmiertnie Poezje I'' (1853), ''Dzieła'' (t. 1, 1857, 1877), ''Wiersze z okresu powstania listopadowego'' (1986) [http://portalwiedzy.onet.pl/68403,,,,magnuszewski_dominik,haslo.html]. | ||
Linia 23: | Linia 25: | ||
Siostra Anna (1811-1899) wyszła za znanego literata warszawskiego Kazimierza Władysława Wóycickiego. | Siostra Anna (1811-1899) wyszła za znanego literata warszawskiego Kazimierza Władysława Wóycickiego. | ||
− | "Szukał szczęścia i spokoju przy domowem ognisku w związku małżeńskim. Ożeniony z Karoliną z Kęszyckich, znalazł to szczęście, ale prędko ono zniknęło: stracił syna, a niedługo i przywiązaną, pełną poświęcenia żonę. Czuwanie przy niej bezsenne, zgryzota trawiąca go moralnie, wreszcie śmierci ukochanej małżonki, wyczerpały resztę sił jego. (...) Zmarł 27 lutego 1845r., w trzy miesiące po śmierci żony. | + | Dotknęła go niestety "choroba artystów", czyli gruźlica, która uniemożliwiła mu dokończenie wielu utworów, dlatego nawet jemu współcześni nie znali jego twórczości w całości [http://www.teatralia.com.pl/archiwum/artykuly/2010/marzec_2010/030310_tfra.php]. Dziś stwierdza się, że utwory Dominika Magnuszewskiego są nowatorskie formie i wyprzedzają swoje czasy, a postać tego twórcy przywodzi na myśl innego, równie tragicznego i niedocenionego za życia poety romantycznego - [[Norwid Cyprian Kamil|Cypriana Kamila Norwida]]. |
+ | |||
+ | "''Szukał szczęścia i spokoju przy domowem ognisku w związku małżeńskim. Ożeniony z Karoliną z Kęszyckich, znalazł to szczęście, ale prędko ono zniknęło: stracił syna, a niedługo i przywiązaną, pełną poświęcenia żonę. Czuwanie przy niej bezsenne, zgryzota trawiąca go moralnie, wreszcie śmierci ukochanej małżonki, wyczerpały resztę sił jego.'' (...) ''Zmarł 27 lutego 1845r., w trzy miesiące po śmierci żony''. | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
− | Akt urodzenia zaczerpnięty z książki: Ruch literacki, Tom 29, Państwowe Wydawn. Naukowe, Oddział w Krakowie, 1988, s. 207 - 208. | + | Akt urodzenia zaczerpnięty z książki: Ruch literacki, Tom 29, Państwowe Wydawn. Naukowe, Oddział w Krakowie, 1988, s. 207 - 208. |
+ | |||
+ | Informację dodał [[Mirosław Czylek]]. | ||
[[Category:Pisarze]] | [[Category:Pisarze]] | ||
[[Category:Poeci]] | [[Category:Poeci]] | ||
[[Category:Wojskowi]] | [[Category:Wojskowi]] | ||
+ | [[Category:Choroby przewlekłe]] | ||
[[Category:Liczba małżeństw: 1]] | [[Category:Liczba małżeństw: 1]] | ||
[[Category:Liczba dzieci: 1]] | [[Category:Liczba dzieci: 1]] |
Wersja z 01:37, 30 kwi 2016
Dane | Dominik Magnuszewski |
---|---|
Data urodzenia | 21.06.1810, godz. 20:00 |
Miejscowość | Warszawa (52°13′N 21°00′E) |
Strefa czasowa | GMT +1:24 |
Słońce | 30° Bliźniąt |
Księżyc | 2° Ryb |
Ascendent | 26° Strzelca |
Biografia
Polski dramatopisarz, poeta, prozaik. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ojciec Hiacynt Magnuszewski posiadał wieś Ustanów pod Piasecznem, matką była Marianna z Borakowskich. W czasie nauki w Liceum Warszawskiem i na Wydziale Prawa na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim przyjaźnił się z Chopinem, Krasińskim, Gaszyńskim i Henrykiem Cieszkowskim. Uczestniczył w powstaniu listopadowym w stopniu podporucznika.
Twórczość Magnuszewskiego była bliska romantycznemu ekspresjonizmowi. Stosunek do historii pokrewny był podejściu Wiktora Hugo. Dramat idei swobodnie łączył z obyczajowym studium epoki, epickość z liryzmem, stosował jaskrawe efekty. Ideą historiozoficzną Magnuszewskiego było przekonanie o walce w historii Polski sprzecznych sił – ducha narodowego i cudzoziemszczyzny, w których to zmaganiach rodzimość i polska racja stanu przegrywały. Nie jest dziś twórcą szerzej znanym, ponieważ, żyjąc w bardzo niespokojnych czasach, nie miał szczęścia do debiutu - nie opublikował swoich młodzieńczych wierszy, natomiast wydania poezji powstańczej zabroniła mu cenzura [1].
Autor m.in. nie ukończonego dramatu współczesnego Rozbójnik salonowy (fragmenty w Dzienniku Mód Paryskich 1841-1843 i Bibliotece Warszawskiej 1844, całość w Dziełach 1857), którego romantyczny bohater, walczący z obłudą i złem świata, popełnia samobójstwo. W Uwagach nad dramatem polskim (Ziewonia tom 2, 1838) nakreślił teorię dramatu romantycznego. Ceniona przez dzisiejszych badaczy proza, jak opowiadania Zemsta panny Urszuli (Prace Literackie 1839), Posiedzenie Bacciarellego, malarza i Krwawy chrzest 1074 (w zbiorze Niewiasta polska w trzech wiekach, 1843). Pośmiertnie Poezje I (1853), Dzieła (t. 1, 1857, 1877), Wiersze z okresu powstania listopadowego (1986) [2].
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Ciekawostki
Siostra Anna (1811-1899) wyszła za znanego literata warszawskiego Kazimierza Władysława Wóycickiego.
Dotknęła go niestety "choroba artystów", czyli gruźlica, która uniemożliwiła mu dokończenie wielu utworów, dlatego nawet jemu współcześni nie znali jego twórczości w całości [3]. Dziś stwierdza się, że utwory Dominika Magnuszewskiego są nowatorskie formie i wyprzedzają swoje czasy, a postać tego twórcy przywodzi na myśl innego, równie tragicznego i niedocenionego za życia poety romantycznego - Cypriana Kamila Norwida.
"Szukał szczęścia i spokoju przy domowem ognisku w związku małżeńskim. Ożeniony z Karoliną z Kęszyckich, znalazł to szczęście, ale prędko ono zniknęło: stracił syna, a niedługo i przywiązaną, pełną poświęcenia żonę. Czuwanie przy niej bezsenne, zgryzota trawiąca go moralnie, wreszcie śmierci ukochanej małżonki, wyczerpały resztę sił jego. (...) Zmarł 27 lutego 1845r., w trzy miesiące po śmierci żony.
Źródło horoskopu
Akt urodzenia zaczerpnięty z książki: Ruch literacki, Tom 29, Państwowe Wydawn. Naukowe, Oddział w Krakowie, 1988, s. 207 - 208.
Informację dodał Mirosław Czylek.