Komarnicki Wacław
 |
|
| Dane | Wacław Komarnicki |
|---|---|
| Data urodzenia | 29.07.1891, godz. 22:00 |
| Miejscowość | Warszawa (52°13′N 21°00′E) |
| Strefa czasowa | GMT + 1:24 |
| Słońce | 7° Lwa |
| Księżyc | 28° Byka |
| Ascendent | 18° Barana |
Biografia
Prawnik polski, działacz polityczny, minister sprawiedliwości w Rządzie RP na uchodźstwie, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, poseł na Sejm II i III kadencji w II Rzeczypospolitej.
Od 1921 był profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Prawa Państwowego i Nauki o Państwie Uniwersytetu Stefana Batorego, od 1923 profesorem zwyczajnym. W latach 1924–1927 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa. Po ataku III Rzeszy na ZSRR i zawarciu układu polsko-sowieckiego uwolniony, wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował pracę na University of St Andrews (wykładał tam już od 1924). W 1942 objął tekę Ministra Sprawiedliwości w rządzie Władysława Sikorskiego, wbrew stanowisku władz Stronnictwa Narodowego na emigracji; wywołało to konflikt w partii i powstanie grupy opozycyjnej z Marianem Seydą na czele. Komarnicki był ministrem do czasu dymisji rządu Stanisława Mikołajczyka w listopadzie 1944.
Opiniował m.in. projekt Małej Konstytucji z 20 lutego 1919 r. i ustawę o prawie prywatnym międzynarodowym. Autor m.in. Powstanie państw ze stanowiska nauki o państwie i prawa międzynarodowego (1916), Ustrój państwowy Austro-Węgier... (1918), Polskie prawo polityczne. Geneza i system (1922), O zmianie konstytucji polskiej (1927), Prawo polityczne wraz z nauką o państwie (1928,1932), La définition de l`agresseur (1935), Ustrój państwowy Polski współczesnej. Geneza i system. (1937), Prawo konstytucyjne (1950) [1].
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1918 - po odzyskaniu niepodległości przez Polskę (11.XI.1914) Komornicki przyjął posadę radcy prawnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.
- 1928 do 1935 - był posłem na sejm z ramienia Stronnictwa Narodowego
- 19 marca 1954 - zmarł bezpotomnie
Źródło horoskopu
More Maiorum, Metryki znanych Polaków [2]. Informację dostarczył Wojciech Suchomski.
