Kołodziejczyk January

Dane	January Kołodziejczyk
Data urodzenia	10.07.1889, godz. 04:00
Miejscowość	Warszawa
Strefa czasowa	GMT +1:24
Słońce	18° Raka
Księżyc	9° Strzelca
Ascendent	18° Raka

Horoskop Januarego Kołodziejczyka

Biografia

Polski botanik, dydaktyk, pedagog, profesor Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Był jednym z inicjatorów utworzenia parku narodowego w Górach Świętokrzyskich. Krąg jego zainteresowań obejmował florystykę, historię botaniki, ochronę przyrody. Jest autorem podręczników akademickich, szkolnych książek i artykułów popularnonaukowych .

Prowadząc obserwacje naukowe, January Kołodziejczyk nieraz musiał brodzić w wodzie, nieraz przemarzł w mokrej odzieży i w tym doszukiwano się później przyczyn choroby, będącej zagadką dla ówczesnej medycyny. Bezsilność wobec choroby łagodził niesłabnącą intelektualną żywotnością. Zajął się ochroną przyrody – był jednym z inicjatorów założenia Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Przede wszystkim jednak poświęcił się historii botaniki oraz popularyzacji zagadnień przyrodniczych [1]. Kiedy całkowicie stracił władzę w rękach i osłabły wzrok uniemożliwił samodzielną pracę, uciekł się do pomocy lektora – sekretarza. Dzięki znakomitej pamięci bez trudu wskazywał współpracownikowi odpowiednie dzieła, a nawet strony, gdzie były interesujące go informacje.

Bardzo dużo informacji zaczerpniętych zostało z artykułu: Na przekór losowi Kazimierza Siedleckiego

Kluczowe wydarzenia

• ~ 1925 - został profesorem Wolnej Wszechnicy Polskiej
• 14 marca 1949 - zmarł w Zalesiu Dolnym koło Warszawy

Ciekawostki

Jak podaje Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, „prace dydaktyczne i naukowe prowadził Kołodziejczyk intensywnie do końca życia, mimo dotkliwego kalectwa (stopniowy paraliż, później utrata wzroku)” [2].

Zaczęło się około 1920 roku od kłopotów z okiem i potrzeby noszenia na nim ochronnej przepaski. Po pewnym czasie przyszło osłabienie nóg, potem ich usztywnienie (na wykłady musiał chodzić o kulach). (...) Począwszy od roku 1927 nie opuszczał już fotela (...), w roku 1930 przestał widzieć na jedno oko, po ośmiu dalszych latach zaniewidział także na drugie.

wokół niego zbierała się zawsze duża grupa życzliwych mu ludzi. Potwierdza się w tym zasada, że miarą akceptacji własnego inwalidztwa jest przede wszystkim stosunek do ludzi. Nawet w najtrudniejszym okresie okupacji, kiedy zmuszony był opuścić Warszawę i zamieszkał w Zalesiu, z dala od swojego dotychczasowego środowiska, potrafił zyskać nowe, liczne grono znajomych i przyjaciół.

Źródło horoskopu

Metryka urodzenia z programu indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych od genealodzy.pl [3]

Informację dostarczył Piotr Piotrowski