Iwaniuk Wacław: Różnice pomiędzy wersjami

Z Baza horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „{{Infobox-bezzdjecia | dane = Wacław Iwaniuk | data = 17.12.1912, godz. 10:00 | miejsce = Stare Chojno (51°11'N; 23°06'E) | strefa = GMT +2 | slonce = 26° Strze...”)
 
Linia 13: Linia 13:
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
Polski poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista. Absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego, oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Debiutował w 1933 r, w czasopiśmie ''"Kuźnia Młodych"''. Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska polskiego we Francji. Walczył pod Narwikiem w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Był żołnierzem 1 Dywizji Pancernej, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Odznaczony za odwagę Krzyżem Walecznych, oraz medalami francuskimi i angielskimi. Po zakończeniu wojny został w Anglii i podjął studia w Cambridge. W 1948 r. wyjechał do Kanady.
+
Polski poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista. Absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego, oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Debiutował w 1933 r, w czasopiśmie ''"Kuźnia Młodych"''. Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska polskiego we Francji. Walczył pod Narwikiem w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Był żołnierzem 1 Dywizji Pancernej, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Odznaczony za odwagę Krzyżem Walecznych, oraz medalami francuskimi i angielskimi. Po zakończeniu wojny został w Anglii i podjął studia w Cambridge. W 1948 r. wyjechał do Kanady (skorzystał z zaproszenia wuja).
  
 
Swoje wiersze, artykuły, recenzje literackie oraz przekłady poezji anglojęzycznej publikował m.in. w ''Wiadomościach, Kontynentach, Oficynie Poetów'', paryskiej ''Kulturze''. W prasie krajowej utwory Iwaniuka zaczęto drukować dopiero w latach 80. (XX w.). Publikowano m.in. w ''Akcencie, Więzi, Kresach, Twórczości, Tygodniku Powszechnym''.  
 
Swoje wiersze, artykuły, recenzje literackie oraz przekłady poezji anglojęzycznej publikował m.in. w ''Wiadomościach, Kontynentach, Oficynie Poetów'', paryskiej ''Kulturze''. W prasie krajowej utwory Iwaniuka zaczęto drukować dopiero w latach 80. (XX w.). Publikowano m.in. w ''Akcencie, Więzi, Kresach, Twórczości, Tygodniku Powszechnym''.  
 +
 +
Zawsze przyznawał się do fascynacji poetyką Czechowicza. Jego twórczość do czytelnika krajowego dotarła jednak bardzo późno i wciąż nie należy do znanych, w takim stopniu na jaki zasługuje. ''Na co dzień był dobrym i łagodnym człowiekiem. [...] Był osobą niezwykle skromną, zawsze gotową, by pomóc innym, choć niekiedy zdolną także do ostrych polemicznych sporów'' [http://www.bu.kul.pl/waclaw-iwaniuk-1912-2001-we-wspomnieniach,art_11801.html].
  
  
Linia 21: Linia 23:
  
 
== Kluczowe wydarzenia ==
 
== Kluczowe wydarzenia ==
*  
+
* 1939 - po wybuchu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] opuścił Argentynę, gdzie odbywał praktykę konsularną jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej i przybywszy w grudniu 1939 roku do Francji, zgłosił się na ochotnika do tworzącej się Armii Polskiej.
 +
* wiosną 1991 - poeta po raz pierwszy - i jak się okazało, jedyny od wyjazdu - odwiedził Ojczyznę i rodzinne strony... [http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/798305,tomasz-jura-odszedl-romantyk-i-samotnik-plakaty-tomasza-jury,id,t.html]
 +
* 4 stycznia 2001 - zmarł w Toronto
  
 
== Źródło horoskopu ==
 
== Źródło horoskopu ==
Linia 30: Linia 34:
 
[[Category:Poeci]]
 
[[Category:Poeci]]
 
[[Category:Tłumacze]]
 
[[Category:Tłumacze]]
 +
[[Category:Wykształcenie:Prawnicy]]
 +
[[Category:Wykształcenie:Ekonomia]]
 
[[Category:Polacy za granicą]]
 
[[Category:Polacy za granicą]]
 
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]]
 
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]]

Wersja z 14:55, 26 lip 2016

Dane Wacław Iwaniuk
Data urodzenia 17.12.1912, godz. 10:00
Miejscowość Stare Chojno (51°11'N; 23°06'E)
Strefa czasowa GMT +2
Słońce 26° Strzelca
Księżyc 1° Barana
Ascendent 28° Koziorożca
Horoskop Wacława Iwaniuka


Biografia

Polski poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista. Absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego, oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Debiutował w 1933 r, w czasopiśmie "Kuźnia Młodych". Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska polskiego we Francji. Walczył pod Narwikiem w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Był żołnierzem 1 Dywizji Pancernej, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Odznaczony za odwagę Krzyżem Walecznych, oraz medalami francuskimi i angielskimi. Po zakończeniu wojny został w Anglii i podjął studia w Cambridge. W 1948 r. wyjechał do Kanady (skorzystał z zaproszenia wuja).

Swoje wiersze, artykuły, recenzje literackie oraz przekłady poezji anglojęzycznej publikował m.in. w Wiadomościach, Kontynentach, Oficynie Poetów, paryskiej Kulturze. W prasie krajowej utwory Iwaniuka zaczęto drukować dopiero w latach 80. (XX w.). Publikowano m.in. w Akcencie, Więzi, Kresach, Twórczości, Tygodniku Powszechnym.

Zawsze przyznawał się do fascynacji poetyką Czechowicza. Jego twórczość do czytelnika krajowego dotarła jednak bardzo późno i wciąż nie należy do znanych, w takim stopniu na jaki zasługuje. Na co dzień był dobrym i łagodnym człowiekiem. [...] Był osobą niezwykle skromną, zawsze gotową, by pomóc innym, choć niekiedy zdolną także do ostrych polemicznych sporów [1].


Z biografią można zapoznać się również na Wikipedii.

Kluczowe wydarzenia

  • 1939 - po wybuchu II wojny światowej opuścił Argentynę, gdzie odbywał praktykę konsularną jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej i przybywszy w grudniu 1939 roku do Francji, zgłosił się na ochotnika do tworzącej się Armii Polskiej.
  • wiosną 1991 - poeta po raz pierwszy - i jak się okazało, jedyny od wyjazdu - odwiedził Ojczyznę i rodzinne strony... [2]
  • 4 stycznia 2001 - zmarł w Toronto

Źródło horoskopu

Wacław Iwaniuk: szkice do portretu emigracyjnego poety, Jan Wolski, PFW, 2002 - 309, s. 13. Odpis skrócony aktu urodzenia potwierdzony podpisem Kierownika Urzedu Stanu Cywilnego w Siedliszczu.

Informację przekazał Mirosław Czylek.