Bernaciak Marian: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 14: | Linia 14: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
+ | Podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, członek Związku Walki Zbrojnej AK, dowódca oddziału partyzanckiego AK, a następnie Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość na Lubelszczyźnie. Zakończył służbę wojskową w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie w stopniu plutonowego podchorążego. Podczas obrony Włodzimierza Wołyńskiego dostał się do niewoli sowieckiej. Kilka tygodni później zbiegł z transportu jenieckiego na terenie ZSRR, wiozącego polskich oficerów do obozów, i powrócił w rodzinne strony. | ||
+ | Dowodzone przez niego zgrupowanie partyzantki niepodległościowej, liczące ok. 200 żołnierzy przeprowadziło wiele akcji zbrojnych przeciwko władzom komunistycznym. Źródłem dużych sukcesów M. Bernaciaka była jego umiejętność dowodzenia i częsta zmiana taktyki walki z wielokrotnie przeważającymi siłami wojskowymi i formacji bezpieczeństwa. Dzięki jego wysiłkom podporządkowane mu patrole i drużyny dywersyjne poza akcjami zbrojnymi prowadziły też intensywną działalność wywiadowczą, dotyczącą również spraw politycznych i społecznych, oraz propagandową. Główną część tej ostatniej stanowił druk i kolportaż prasy i ulotek w postaci komunikatów, informacji, apeli, tekstów okolicznościowych. 24 czerwca 1946 r., kiedy M. Bernaciak wracał z kilkoma ludźmi z odprawy w Życzynie, został zaatakowany przez grupę żołnierzy wojsk saperskich z 1 Dywizji Piechoty, którzy ochraniali referendum; oraz oddział KBW koło wsi Piotrówek. Dwukrotnie ranny podczas próby przebicia się z okrążenia, popełnił samobójstwo. | ||
== Kluczowe wydarzenia == | == Kluczowe wydarzenia == | ||
− | * | + | * 20 listopada 1943 - utworzył grupę lotną, przekształconą w oddział partyzancki, na czele którego stanął. |
+ | * 24 czerwca 1946 - zostaje ranny i popełnia samobójstwo. | ||
+ | * 24 czerwca 2009 - Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu pośmiertnie Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
− | Informację dostarczył | + | Informację dostarczył [[Kuba Ruszkowski]] na podstawie aktu chrztu [http://www.zolnierzewykleci.pl/?p=11] |
[[Category:Wojskowi]] | [[Category:Wojskowi]] |
Wersja z 13:34, 4 sie 2013
Dane | Marian Bernaciak |
---|---|
Data urodzenia | 06.03.1917, godz. 04:00 |
Miejscowość | Zalesie, Polska ( 51°39′N 21°56′E) |
Strefa czasowa | GMT + ? |
Słońce | 15° Ryb |
Księżyc | 15° Lwa |
Ascendent | 18° Koziorożca |
Biografia
Podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, członek Związku Walki Zbrojnej AK, dowódca oddziału partyzanckiego AK, a następnie Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość na Lubelszczyźnie. Zakończył służbę wojskową w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie w stopniu plutonowego podchorążego. Podczas obrony Włodzimierza Wołyńskiego dostał się do niewoli sowieckiej. Kilka tygodni później zbiegł z transportu jenieckiego na terenie ZSRR, wiozącego polskich oficerów do obozów, i powrócił w rodzinne strony.
Dowodzone przez niego zgrupowanie partyzantki niepodległościowej, liczące ok. 200 żołnierzy przeprowadziło wiele akcji zbrojnych przeciwko władzom komunistycznym. Źródłem dużych sukcesów M. Bernaciaka była jego umiejętność dowodzenia i częsta zmiana taktyki walki z wielokrotnie przeważającymi siłami wojskowymi i formacji bezpieczeństwa. Dzięki jego wysiłkom podporządkowane mu patrole i drużyny dywersyjne poza akcjami zbrojnymi prowadziły też intensywną działalność wywiadowczą, dotyczącą również spraw politycznych i społecznych, oraz propagandową. Główną część tej ostatniej stanowił druk i kolportaż prasy i ulotek w postaci komunikatów, informacji, apeli, tekstów okolicznościowych. 24 czerwca 1946 r., kiedy M. Bernaciak wracał z kilkoma ludźmi z odprawy w Życzynie, został zaatakowany przez grupę żołnierzy wojsk saperskich z 1 Dywizji Piechoty, którzy ochraniali referendum; oraz oddział KBW koło wsi Piotrówek. Dwukrotnie ranny podczas próby przebicia się z okrążenia, popełnił samobójstwo.
Kluczowe wydarzenia
- 20 listopada 1943 - utworzył grupę lotną, przekształconą w oddział partyzancki, na czele którego stanął.
- 24 czerwca 1946 - zostaje ranny i popełnia samobójstwo.
- 24 czerwca 2009 - Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu pośmiertnie Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.
Źródło horoskopu
Informację dostarczył Kuba Ruszkowski na podstawie aktu chrztu [1]