Poznański Czerwiec 1956
 |
|
| Dane | początek Wydarzeń Czerwcowych w Poznaniu |
|---|---|
| Data | 28.06.1956, godz. 6:00 |
| Miejscowość | Poznań (52°24′N 16°56′E) |
| Strefa czasowa | GMT+1 |
| Słońce | 7° Raka |
| Księżyc | 1° Ryb |
| Ascendent | 9° Lwa |
Opis wydarzenia
Pierwszy w PRL strajk generalny i demonstracje uliczne, które miały miejsce w końcu czerwca 1956 w Poznaniu. Protesty zostały krwawo stłumione przez wojsko i milicję a samo wydarzenie było przez propagandę PRL bagatelizowane jako „wypadki czerwcowe” lub przemilczane. Obecnie przez część historyków i uczestników Czerwiec ’56 bywa określany także jako poznański bunt, rewolta oraz powstanie poznańskie.
Strajk miał podłoże ekonomiczne, pretensje były kierowane pod adresem dyrekcji zakładów im. Cegielskiego (Hipolit Cegielski Poznań -> HCP), w sprawie opodatkowania wynagrodzeń. Delegacja protestujących udała się 26 czerwca do Warszawy celem przedstawienia postulatów załogi. W nocy z 26 na 27 czerwca delegacja z poczuciem zadowolenia powróciła do Poznania. Następnego dnia rano w ślad za delegacją przybył do zakładów Cegielskiego minister Przemysłu Maszynowego i wycofał się częściowo z warszawskich uzgodnień z robotnikami. To stało się powodem masowych niepokojów i napięcia, oraz przełożyło się na eskalacje wystąpień, mających miejsce 28 czerwca.
Pierwszy etap trwał od godziny 6.00 do 10.30. Był to pokojowy okres manifestacji, kontrolowany przez aktyw robotniczy, próbowano rozmawiać z przedstawicielami Wojewódzkiej Rady Narodowej, żądano przyjazdu premiera Józefa Cyrankiewicza. Decyzję o użyciu oddziałów wojska, na propozycję ministra obrony narodowej marszałka Konstantego Rokossowskiego, podjęło Biuro Polityczne KC PZPR, obradujące od godz. 10. Po godzinie 10 nastąpił wzrost napięcia wśród demonstrantów. Demonstranci wypuścili na wolność 257 więźniów, niszczono akta więzienne, dokonano też zaboru broni palnej. Po południu władze skierowały do miasta regularne jednostki wojskowe. Siły te prowadziły walki uliczne z grupami cywilów, uzbrojonymi w 250 sztuk broni. W toku walk i pacyfikacji miasta zginęło, w zależności od szacunków, 70 osób cywilnych oraz 8 żołnierzy (w tym funkcjonariusze UB i MO) lub 57 osób (w tym 49 cywili i 8 spośród żołnierzy i aparatu bezpieczeństwa), około 600 osób (po obu stronach barykady) zostało rannych.
Źródło horoskopu
W czwartek 28 czerwca 1956 roku o godz. 6:30 uruchomiono główną syrenę w Zakładach im. Józefa Stalina Poznań (ZISPO – ówczesna nazwa Zakładów Przemysłu Metalowego Hipolita Cegielskiego). Dla zgromadzonych w nich robotników (...) był to sygnał do rozpoczęcia manifestacji. [1]
